Rouw na verkeersongeval

Wanneer je een dierbare verliest door een verkeersongeval, kan het rouwproces ingewikkeld zijn. De onverwachtheid en willekeur maken het extra moeilijk. Daarnaast kun je last hebben van intense gevoelens van boosheid of wraak, wanneer een ander schuld heeft aan het ongeluk.


Hoe ga je verder?

Als jouw dierbare is overleden bij een verkeersongeval, kan het ongelofelijk moeilijk zijn om het leven weer op te pakken. Op onderstaande pagina vind je een aantal tips en adviezen die je hierbij kunnen helpen.

Loop je vast?

De ingrijpende omstandigheden van een dodelijk verkeersongeval kunnen rouwen moeilijker maken. Je kunt last krijgen van angstklachten, stress, depressie en slaapklachten. Als dit lange tijd aanhoudt kan het zelfs invloed hebben op je dagelijks leven. Dit alles is voor het brein vaak simpelweg te veel. Je kunt hierdoor last krijgen van langdurige rouwklachten: complexe rouw.

Twijfel je of je hulp nodig hebt? Vul een rouwmeter in

De rouwmeter TGI-SR+ helpt je om te beoordelen of je baat hebt bij professionele hulp. Dat kan zijn van de huisarts, gespecialiseerde online ondersteuning of hulp van een therapeut. Omdat het rouwproces vaak grillig verloopt, is het goed om de rouwmeter of verschillende momenten in te vullen en steeds opnieuw ‘in te checken’ hoe het gaat.

Rouwtherapie na verkeersongeval

Ben jij een dierbare verloren door een verkeersongeval en ervaar je hierdoor klachten? Fonds Slachtofferhulp steunt het Netwerk Traumatisch Verlies. Dit is een netwerk van psychologen door heel Nederland die gespecialiseerd zijn in rouw na een verkeersongeval. Met behulp van wetenschappelijk onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) is een rouwbehandeling ontwikkeld voor nabestaanden van slachtoffers van een verkeersongeval.

Praktische tips

Wil je praktische tips ontvangen hoe je om kunt gaan met het verlies van een dierbare? Bestel hier het boekje ‘Rouw, hoe ga je verder na het overlijden van een dierbare?’, samengesteld door Fonds Slachtofferhulp, Jos de Keijser van Rijksuniversiteit Groningen, Paul Boelen van Universiteit Utrecht en Lonneke Lenferink van Universiteit Twente.

“Mijn broertje en ik waren net een tweeling, we deden alles samen”

Maaike verloor haar 12-jarige broertje bij een verkeersongeval. Ze merkte dat de hulpverlening vooral gericht was op haar ouders en minder op het verdriet van de kinderen. Daarom besloot ze mee te doen aan het onderzoeksproject voor rouw bij kinderen: TrafVic Kids. “Ik vond dat heel belangrijk om te doen, de hulp voor kinderen kan namelijk nog wel beter.”

”Het is niet erg om te rouwen, om pijn te voelen.”

Tim Overdiek is vader van twee zonen, schrijver, therapeut en weduwnaar. In 2009 kwam Jennifer, zijn vrouw en moeder van zijn kinderen, om het leven door een verkeersongeval. ‘Weggerukt uit het leven’, zoals Tim het doeltreffend beschrijft in de overlijdensadvertentie.

Door na verlies: “Het is belangrijk dat je niet verbitterd raakt”

Van het ene op het andere moment een dierbare verliezen door een verkeersongeval verandert het leven van de achterblijvers voorgoed. Hoe ga je verder, terwijl het gemis niet minder wordt? De familie Pieper wilde de herinnering aan hun overleden zoon en broer Dion Pieper levend houden. Met de Dion Pieper Stichting helpen ze nu anderen.