Is er iemand in jouw omgeving overleden en voel jij geen verdriet? Dan hoef je je daar absoluut niet schuldig over te voelen. Een heleboel mensen maken dit mee, maar vaak durven ze er vanwege schaamte niet over te praten. Er is niks mis met je. Niet verdrietig zijn heeft vaak een heel logische oorzaak.
Geen verdriet uit zelfbescherming
Een van de redenen dat je geen verdriet voelt, kan zelfbescherming zijn. Je kan jezelf bijvoorbeeld voor de gek houden door te denken dat iemand op vakantie is en weer terugkomt.,. Dit gebeurt vaak als iemand plotseling of onverwachts is overleden, nabestaanden blijven dan in shock achter. Dit kan lange tijd duren, maar vroeg of laat komt het besef dat iemand niet meer terugkomt. Dan komt vaak ook pas het verdriet. Hiervoor moet je jezelf voldoende tijd geven.
Lang ziektebed
Als jouw dierbare al een lange tijd ziek was, kan het ook zo zijn dat je minder verdriet voelt als diegene overlijdt. Het overlijden komt dan juist niet plotseling en daardoor heb je langer de tijd gehad om te wennen aan het idee. Bovendien kan het als een opluchting voelen, omdat je weet dat je dierbare nu eindelijk van het lijden verlost is.
Culturele verschillen
In welke cultuur iemand is opgegroeid bepaalt ook de manier waarop iemand rouwt. In bepaalde culturen is het ongebruikelijk om verdrietig te zijn tijdens een begrafenis, daar wordt juist gevierd dat een overledene naar een betere/andere plek is gegaan. Zoals bijvoorbeeld in Ghana, hier heb je professionele kistdragers die iemand al dansend en zingend begeleiden naar hun laatste plaats. Ook in Madagaskar is de dood een feestelijke gebeurtenis, hier dansen ze met de doden. Elke zeven jaar viert men ‘Famadihana’: mensen halen de lichamen van overleden uit hun crypten en wikkelen ze in mooie doeken. Daarna dansen ze met de lichamen rond de tombes.
Ook heb je culturen waarbij ze juist veel langer rouwen dan wij in Nederland doen, zo vertelde presentator Kefah Allush dat moslims veertig dagen rouwen. Dat doen ze veertig dagen lang en heel zichtbaar. Als je op bezoek gaat bij de nabestaanden ga je niet lachen of gezellig doen. Er is verdriet en er wordt veel gehuild. Hierdoor komt in een korte tijd heel veel verdriet los.
Wel of geen verdriet
Uiteindelijk heeft iedereen een andere, eigen manier om met het verlies van een dierbare om te gaan. Sommige mensen uiten hun verdriet openlijk, terwijl anderen liever helemaal niet laten zien dat ze verdrietig zijn. Dat wil niet zeggen dat dit verdriet er niet is. Dat geldt ook voor andere emoties, zoals boosheid. Er is geen juiste of onjuiste manier van rouwen. Voor iedereen werkt het anders. Als je je zorgen maakt over de manier waarop iemand rouwt, is het goed om hier het gesprek over aan te gaan met diegene en te kijken of je iemand kan helpen.
