Ervaringsverhalen

Hoe pak je de draad weer op als je een dierbare verliest? Lees hier persoonlijke ervaringsverhalen van anderen.

“De hele dag voelde als een slechte droom waar maar geen einde aan kwam”

Sjoerd was erbij toen zijn zusje Anna op vijfjarige leeftijd overleed tijdens een auto-ongeluk. Zelf was Sjoerd op dat moment pas zes jaar oud. In zijn jeugd was er heel weinig aandacht voor Sjoerd zijn rouwproces. Daarom wil hij zich inzetten voor iedereen die een broertje of zusje verloren heeft en ervoor zorgen dat zij wel de professionele hulp en aandacht krijgen die ze verdienen.

“Ik moest gaan wennen aan de gedachte dat mijn dochter echt dood is”

Achttien jaar geleden verloor Petra haar 12-jarige dochter Eline bij een verkeersongeval. Een taxichauffeur reed Eline aan terwijl zij naar school fietste. Hier deelt Petra haar verhaal.

“Daan daar achterlaten, is het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen”

Sabine verloor haar 16-jarige zoon Daan bij een ongeluk met de scooter. Ze hebben nog geprobeerd om Daan te reanimeren, maar het was al te laat. Het ongeluk veranderde haar leven voorgoed.

“De dag dat alles anders werd”

Nancy verloor de liefde van haar leven aan een hartstilstand. Het was bijna onmogelijk voor haar om met dit immense verdriet en de allesverscheurende pijn om te gaan. Dankzij een psycholoog lukte dit Nancy toch. Hier lees je haar verhaal.

“Mijn broertje en ik waren net een tweeling, we deden alles samen”

Maaike verloor haar 12-jarige broertje bij een verkeersongeval. Ze merkte dat de hulpverlening vooral gericht was op haar ouders en minder op het verdriet van de kinderen. Daarom besloot ze mee te doen aan het onderzoeksproject voor rouw bij kinderen: TrafVic Kids. “Ik vond dat heel belangrijk om te doen, de hulp voor kinderen kan namelijk nog wel beter.”

Jack Keijzer schreef een boek over het verlies van zijn beide zoons

Het is bijna ondenkbaar. Maar het gebeurt. Je kinderen verliezen. Het overkwam Jack en Jolanda, ze verloren hun beide zonen. Foto: Marco Okhuizen

Els verloor haar man door een roofoverval

“Of hij trots op me zou zijn? Ik denk het wel ja, maar eigenlijk maakt het niet uit. Ik doe wat ik doe.” Het typeert de nuchtere reactie van Els Lokker op de twee minuten die haar leven veranderden en de jaren daarna waarin ze moest zien te leven met het verlies van haar man Ruud Stratmann. “Mijn emoties bewaar ik voor wanneer ik alleen ben. Ik moet toch door. Maar ik mis Ruud nog elke dag.”

”Het is niet erg om te rouwen, om pijn te voelen.”

Tim Overdiek is vader van twee zonen, schrijver, therapeut en weduwnaar. In 2009 kwam Jennifer, zijn vrouw en moeder van zijn kinderen, om het leven door een verkeersongeval. Twee straten verwijderd van hun woning wordt Jennifer op een zebrapad aangereden door een motoragent. ‘Weggerukt uit het leven’, zoals Tim het doeltreffend beschrijft in de overlijdensadvertentie.

Door na verlies: “Het is belangrijk dat je niet verbitterd raakt”

Van het ene op het andere moment een dierbare verliezen door een verkeersongeval verandert het leven van de achterblijvers voorgoed. Hoe ga je verder, terwijl het gemis niet minder wordt? De familie Pieper wilde de herinnering aan hun overleden zoon en broer Dion Pieper levend houden. Met de Dion Pieper Stichting helpen ze nu anderen.

Rouwen in coronatijd “Je hebt een soort gat in je sociale steun”

Een dierbare verliezen is ongelofelijk moeilijk. Nog moeilijker is rouwen in coronatijd, wanneer je niet goed afscheid kunt nemen. Elisa (38) kan erover meepraten. Ze verloor plotseling haar vader Geert tijdens een vakantie op Lanzarote, toen de eerste lockdown in Europa alle deuren sloot. “Mijn wereld stopte, maar de wereld om ons heen stopte ook.”

“Doordat ik verdriet zag bij mijn ouders, liet ik mezelf achterwege”

Kinderen gaan anders met het verdriet dan volwassenen wanneer ze een dierbare verliezen. Er is nog te weinig bekend over wat kinderen nodig hebben, om hun leven weer op te pakken. Lynn, inmiddels 22, deelt met ons haar verhaal over waar zij als kind tegenaan liep, toen haar oudere broer overleed door een motorongeluk.

"Soms voel ik wel frustratie, maar ik richt me liever op het positieve”

Caroline is echtgenote van de in 2020 overleden ruimtelijk vormgever en kunstenaar Aart Matser. Aart had een zeldzame, agressieve vorm van botkanker. Door onjuist medisch handelen kon de kanker zich sneller verspreiden.

Het verhaal van Wanda en Jacques Beemsterboer

De dochter van Wanda en Jacques Beemsterboer, Nadine, werd in 2006 door haar ex-vriend om het leven gebracht. Een diepschokkende gebeurtenis, die onuitwisbare sporen nalaat op het gezin. Wanda en Jacques vertellen welke impact dit heeft op hun leven, maar ook wat het hen heeft gebracht.

Hoe gaat het nu met Piet Ploeg?

Als voorzitter van de Stichting Vliegramp MH17 is Piet Ploeg de spreekbuis voor de nabestaanden van de vliegramp. Tegelijkertijd is hij zelf ook nabestaande. Bij de vliegramp verloor hij zijn broer, zijn schoonzus en hun zoon. “Er zijn momenten dat ik het even achter me kan laten, maar eigenlijk is MH17 altijd bij me.” Lees het interview verder via Fonds Slachtofferhulp.

In gesprek met presentator Kefah Allush

Voor zijn tv-programma De Kist spreekt EO-presentator Kefah Allush bekende Nederlanders over rouw en de dood. Hoe kijkt de programmamaker en presentator zelf naar deze thema’s die iedereen raken en die tegelijkertijd zo veel ongemak oproepen? We gingen met hem in gesprek.