Het overkwam veel mensen in coronatijd: ze verloren een dierbare en konden door de toen geldende maatregelen niet goed afscheid nemen. Voor sommige nabestaanden betekende dit een blokkade in de rouw. Speciaal voor deze groep ontwikkelden we in samenwerking met Universiteit Utrecht, Universiteit Twente en de Rijksuniversiteit Groningen een online rouwbehandeling.

Langdurige rouwstoornis is vanaf nu officieel erkend als psychische aandoening. Voor nabestaanden die het, ook na langere tijd, niet lukt om het leven weer op te pakken, kan dit een opluchting zijn. ‘Zie je wel, er is dus toch iets aan de hand.’ Ook voor onderzoekers en therapeuten is de erkenning goed nieuws, aldus Lonneke Lenferink, postdoctoraal onderzoeker op het gebied van complexe rouw.

Op drie verschillende universiteiten in Nederland houdt onderzoeker Lonneke Lenferink zich bezig met onderzoek naar de vraag welke behandeling nodig is om te voorkomen dat nabestaanden langdurig getraumatiseerd blijven. Vorig jaar publiceerde ze met haar team over de effecten van EMDR-therapie en cognitieve gedragstherapie op het rouwproces bij nabestaanden van slachtoffers van de MH17-ramp. Een uniek onderzoek, waarin ze de nabestaanden van de 193 Nederlandse inzittenden tot op de dag van vandaag volgt.

Je dierbare verliezen door een verkeersongeval is plotseling en heftig. Veel mensen blijven lang rouwklachten houden. Welke hulp hebben ze nodig? Is die hulp beschikbaar? En biedt online therapie een uitkomst? Wetenschappelijk onderzoek geeft nieuwe inzichten.